متخصصان دانشگاه میسوری ، روش جدیدی برای کشف آلودگی آب و خاک بدون کندن خاک یا لمس کردن آب ابداع کرده اند و آن استفاده از درختان برای یافتن آلودگی است.
این فرآیند که فیتو فورنسی نامیده می شود نسبت به روش های مرسوم کشف آلودگی زمان و هزینه کمتری صرف می کند.
دکتر خوئل بورکن و همکارش طی سال گذشته روش خاص خودشان را در 30 مکان در 5 کشور مختلف و 8 ایالت آمریکا آزمایش کرده اند.
در این فرآیند نمونه های کوچکی از تنه درختان گرفته می شود. در اولین نمونه گیری ها دکتر بورکن از آمپول برای نمونه گیری و تست در آزمایشگاه استفاه می کرد، اما بتازگی از رشته های نازکی به نام فیبر ریز استخراج حالت جامد یا SPME برای ردیابی و کشف ترکیبات شیمیایی در حد بسیار جزئی ( یک جزئ در تریلیون یا کوادریلیون ) استفاده می کنند.
نمونه برداری به این روش آسان، سریع و ارزان بوده و می توان نواحی آلوده شده یا الگوی آلودگی را سریعا تشخیص داد.
طی فرآیندی که تبخیر و تعریق نام دارد ریشه های گسترده درخت، آب مورد نیاز درخت را جذب می کند. همزمان مقدار کمی از ترکیبات شیمیایی موجود در آب جذب شده و به بالای زمین منتقل می شود.
در سوراخ کردن تعدادی از درخت های یک منطقه که مظنون به آلودگی هستند می تواند بهتر و سریع تر به مهندسان جهت مشخص کردن آلودگی در زیرسطح ها کمک کند. تنها خسارت وارد شده سوراخ کردن تنه درخت دراندازه ای بسیار کوچک است.
روشهای موسوم جهت تست آلودگی آبهای زیرزمینی بسیار پرزحمت و تهاجمی ترند. نمونه برداری از آبهای زیرزمینی به این روش نیازمند استفاده از تجهیزات سنگین جهت کندن زمین و حفر چاههای نمونه گیری آب مناطق مورد نظر است.
همچنین این روش ها هزینه بر بوده و پوشانیدن محل حفاری زمانبر است. به عنوان مثال ، حفاری منطقه سلالیا و آزمایش آلودگی تری کلرواتیلن در مکانی متروک از راه آهن حدود 12 سال طول کشید و حدود 40 حلقه چاه نمونه گیری حفر شد.
محققان معتقدند ابزار جدید SPME که برای نمونه گیری از درختها مورد استفاده قرار می گیرد را می توان در تاسیسات یا ساختمانهای منفجر شده هم بکار گرفت.
این وسیله می تواند نمونه هایی از آلودگی موجود در آب این محل ها را جمع آوری کرده و به نیروهای نظامی در پاک کردن محل از آلودگی ها کمک کند.

جام جم آنلاین: دوشنبه 2 خرداد 1390