آخرین تحقیقات در برزیل حاکی از آن است که تصفیه آب به وسیله پوست موز کم هزینه تر از روش های دیگر است و در عین حال هزینه های آن کمتر و نتیجه آن نیز بهتر از روش های شیمیایی برای تصفیه آب است.
البته استفاده از این روش برای تصفیه آب در منازل توصیه نمی شود. پوست موز در آب قادر است آب را تصفیه کند. در حال حاضر برای حذف آلاینده هایی نظیر سرب و مس که ممکن است از زمین های زراعی و فاضلاب های صنعتی وارد آب شده باشند ، از موادی مانند اکسید سیلیسیوم ، سلولوز و یا اکسید آلومینیوم استفاده می کنند. این شیوه حذف فلزات سنگین از آب پرهزینه بوده و عوارض جانبی بالقوه ای نیز دارد .
محققان برزیلی برای انجام این مطالعه پوست موز را بعد از خشک کردن ، خرد کرده و درون محفظه های آب که مملو از فلزات سنگین بوده است ، ریخته اند. روش دیگر برای این کار استفاده از فیلترهایی است که پوست خشک شده موز درون آن قرار دارد و آب از آن عبور می کند. هر دو روش توانسته اند بهتر از تصفیه کننده های شیمیایی ، فلزات سنگین را از آب جدا کنند و در خود نگهداری کنند.
قبلا نیز پژوهشگران به تاثیر ترکیبات گیاهی دیگر نظیر : تفاله سیب ، نیشکر ، فیبر نارگیل و پوست بادام زمینی مورد استفاده قرار گرفته که هر یک به خوبی توانسته اند سموم را زا آب جدا کرده و آب را تصفیه کنند.