نتایج تحقيق پژوهشگران که با هدف پاکسازي آب‌هاي آلوده به نيترات انجام شد، نشان داد: نانوذرات آهن صفر ظرفيتي، توانايي بالايي براي احياي نيترات و حذف آن از منابع آبي دارند و استفاده از ذرات شن به عنوان حامل ذرات آهن موجب افزايش سطح تماس آن‌ها و در نتيجه افزايش كارايي آن‌ها در تصفيه آب مي‌شود.

به گزارش ايسنا، آب هاي سطحي و زيرزميني در بسياري از مناطق ايران و جهان آلوده به يون نيترات (NO3-) است. عامل اصلي ورود نيترات به منابع آب، فعاليت هاي كشاورزي، دامپروري و صنعتي است.

آزاده ميخك ، کارشناس ارشد خاك‌شناسي دانشکده کشاورزي دانشگاه تربيت مدرس با بيان اين مقدمه به مضرات وجود نيترات در آب اشاره و اظهار كرد: غلظت بالاي يون نيترات در آب براي سلامتي انسان‌ها و حيوانات مضر است و موجب رشد زيان‌آور جلبك‌ها در آبهاي سطحي مي‌شود.

وي با اشاره به روش‌هاي پاکسازي آب آلوده به نيترات به تشريح طرح پژوهشي خود پرداخت و افزود: کاهش شيميايي نيترات توسط نانوذرات آهن صفر ظرفيتي (Fe0)، روشي موثر براي پاکسازي آب‌هاي آلوده به نيترات است. در اين تحقيق، كارايي استفاده از اين ذرات ساخته شده با دو روش قوس الکتريکي و احياي شيميايي در حذف نيترات بررسي شد. همچنين اثر تثبيت نانوذرات آهن بر روي ذرات شن(كوارتز) در حذف نيترات ارزيابي شد. بدين منظور، احياي شيميايي نيترات در دامنه‌اي از غلظت اوليه نيترات (0 تا 35 ميلي گرم در ليتر) تابعي از pH اوليه محلول(2 تا 8)، غلظت نانوذرات آهن(0.6 تا 2.6 گرم در ليتر) و قدرت يوني (0.001 تا 0.1 مولار KCl) بررسي شد.

مجري اين طرح تحقيقاتي در خصوص يافته‌هاي خود گفت: نتايج بررسي‌ها نشان داد كه با افزايش غلظت نانوذرات آهن و با افزايش قدرت يوني محلول ميزان حذف نيترات افزايش مي‌يابد، اما افزايش pH اوليه موجب كاهش احياي نيترات مي‌شود. نانوذرات آهن ساخته شده به روش قوس الكتريكي، به رغم داشتن قطر بزرگتر (30 درصد) توانايي بيشتري(20 درصد) در احياي نيترات از خود نشان دادند. توانايي بيشتر اين ذرات به تجمع نانوذرات آهن ساخته شده به روش شيميايي در حين فرآيند ساخت نسبت داده شد. تجمع ذرات موجب مي‌شود سطح تماس آن‌ها با محلول كاهش يابد. تثبيت نانوذرات آهن بر روي ذرات شن(کوارتز)، راندمان احياي نيترات را در حدود(25 درصد) افزايش داد كه ناشي از افزايش سطح تماس نانوذرات آهن با محلول حاوي نيترات است.

«ميخك» تاکيد کرد: بر اساس نتايج اين تحقيق مي‌توان نتيجه گرفت كه نانوذرات آهن صفر ظرفيتي، توانايي بالايي براي احياي نيترات و حذف آن از منابع آبي دارند و استفاده از ذرات شن به عنوان حامل ذرات آهن موجب افزايش سطح تماس آن‌ها و در نتيجه افزايش كارايي آن‌ها در تصفيه آب مي‌شود. با توجه به اهميت اين تحقيق در سلامت انسان توصيه مي‌شود كه كاربرد اين تكنيك در مقياس وسيع بررسي شود.