سنتز آلومینای نانوساختار و تصفیه آب با روشی مقرون به‌صرفه

آلومینای نانوساختار به روشی ارزان‌قیمت برای كاربرد در حذف فلزات سنگین از آب در دانشگاه سمنان سنتز شد.
آلومینای نانوساختار از جمله نانوموادی است که به روش‌های مختلفی تولید می‌شود و از آن در جذب فلزات سنگین از آب استفاده می‌شود.
خانم اکرم رحمانی در پایان‌نامه‌ی كارشناسی ارشد خود به سنتز این نانوساختار به روش احتراقی محلول پرداخته‌است و موفق شده‌است از آن برای جذب فلزات سنگین از آب استفاده كند.
وی در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری نانو گفت: «آلومینای نانوساختار مورد استفاده در تصفیه آب در گذشته با روش سل-‌‌‌ژل تولید می‌شد، ولی روش احتراقی محلول موجود در این پژوهش ارزان‌قیمت بوده و روش بسیار ساده‌ای برای حذف آلاینده‌ها از آب‌های آلوده و پساب‌ها با راندمانی بالاتر است».
نتایج حاصل از بررسی‌های خانم رحمانی نشان داده‌است که آلومینای نانوساختار تهیه شده با سوخت آمونیوم استات دارای ذرات ریزتر و اندازه حفرات بزرگتری است، بنابراین می‌تواند به‌عنوان جاذب اصلی در حذف فلزات سنگین مطرح شود. نتایج بررسی عوامل مؤثر روی میزان جذب هم حاكی از آن است که بیشترین میزان حذف فلزات در pH=4، زمان 180 دقیقه، دمای=293کلوین و مقدار جاذب=4 گرم در لیتر روی داده‌است. مطالعات ترمودینامیکی هم نشان داده‌است که فرایند جذب این فلزات روی آلومینای نانوساختار یک فرایند خودبه‌خودی و گرمازا است».
خانم رحمانی برای انجام این کار، ابتدا آلومینای نانوساختار را با استفاده از روش احتراقی محلول، سنتز نموده‌است. به‌همین‌منظور، از آلومینیوم نیترات به‌عنوان اکسیدان استفاده کرده‌است. از اوره، آمونیوم استات و آمونیوم نیترات هم به‌عنوان سوخت بهره گرفته‌است. از آلومینای نانوساختار تهیه شده در ادامه، به‌عنوان جاذب برای حذف مخلوط سه فلز سرب، روی و نیکل، به‌صورت سیستم ناپیوسته از آب استفاده کرده‌است. در پایان نیز عوامل مؤثر بر میزان جذب سطحی، مانند pH، دما، زمان و مقدار جاذب را بررسی و ایزوترم‌های مختلف جذب مانند مدل لانگمویر، فروندلیچ و … را روی فرایند جذب انجام داده‌است.